Eelco Keij was in 2013 kandidaat-Kamerlid voor D66, opkomend voor de belangen van Nederlanders in het buitenland. Hij schrijft dit opiniestuk op persoonlijke titel.
Het is inmiddels twee jaar geleden dat Nederlanders wereldwijd met een schok beseften dat de Nederlandse overheid hen eigenlijk liever kwijt dan rijk was: dubbele nationaliteit werd via een nieuw wetsvoorstel geprobeerd zoveel mogelijk in te dammen en gezien als iets ‘deloyaals’. Uiteindelijk trok het huidige kabinet het omstreden wetsvoorstel onder politieke druk en +25.000 handtekeningen van Nederlanders all over in. Resultaat? Sommige Nederlanders kunnen nog de dubbele nationaliteit krijgen; grote kans dat ‘de internationale Nederlandse student’ daar niet onder valt (als je trouwt met een buitenlander en daar de nationaliteit van wilt hebben, dan mag het bijvoorbeeld wel).
Dit is niet alleen bezopen, het staat ook totaal haaks op de huidige internationale globaliseringsstromen – waarvan Nederlandse studenten hét uitgelezen voorbeeld zijn. De meeste Europese landen doen trouwens allang niet meer moeilijk over dubbele nationaliteit, ook daarin ligt Nederland hopeloos achter. Aardige statistiek: naar schatting zijn er tussen de 700.000 en 1,2 miljoen Nederlanders in het buitenland. Toch de moeite waard om daar iets voor te regelen.
Maar er speelt meer. Zodra je namelijk Nederland verlaat, val je plots onder een geheel andere bureaucratie lijkt het soms wel – zaken zoals belastingen, verzekeringen, pensioen, je rijbewijs verlengen, DigiD: ze lijken plots onneembare hordes te zijn geworden. Nee, daar staat men niet bij stil bij vertrek: er moet al te veel geregeld worden. Weinigen vermoeden dat men als ‘buitenlandse Nederlander’ heel anders wordt aangekeken.
Dat Nederlanders in het buitenland – dus ook studenten – als politieke last worden gezien, bleek wel weer toen recentelijk het huidige PvdA/VVD-kabinet besloot de subsidiëring voor Nederlands onderwijs voor Nederlandse kinderen in het buitenland volledig af te schaffen. Dat internationale Nederlanders van grote meerwaarde zijn voor de eigen Nederlandse economie is blijkbaar nog niet helemaal doorgedrongen in Den Haag.
Misschien wordt het tijd voor een nieuw soort politieke vertegenwoordiging van Nederlanders in het buitenland, zeker ook voor internationale studenten. Nederland zou zeker niet het eerste land zijn dat de politiek meer zou laten aansluiten op de internationale realiteit. Later dit jaar zal er een Politiek Manifest worden uitgebracht waarin diverse suggesties hiervoor op een rijtje zullen worden gezet. Binnenkort meer nieuws – the times they are a-changin’.
www.eelcokeij.com – Twitter: @EelcoKeij
