Thuis. Thuis is voor mij mijn familie, zuurkool, cassis, sarcasme, voetbal en ga maar door. Thuis is ook mijn vrienden, gebakken noedels met kip, milktea, hardwerken, kungfu en een miljoen dingen meer. Uitersten van elkaar en zo voel ik me ook.
Elke vliegreis tussen Nederland en Hong Kong voel ik me tussen twee werelden in staan. Nederland is mijn thuis, waar ik met veel plezier naar toe ga tijdens vakanties. Na een paar weken ben ik echter blij als ik weer in het vliegtuig stap en naar mijn andere thuis vlieg. Ik woon inmiddels drie jaar in Hong Kong en het is mijn thuis geworden.
Na de middelbare school vertrok ik naar Beijing. Ik dacht toen; als ik het nu niet doe dan doe ik het nooit meer! Na mijn bachelor heb ik misschien een vriendje, een appartement of is er iets anders dat me in Nederland houdt. Niets mis mee maar ik wilde meer. Ik wilde de wereld zien, vrij van zorgen en ongebonden. Doen wat ik wilde, zonder dat iets of iemand me tegen zou houden. Gelukkig stonden mijn ouders vierkant achter me. Zonder hen had ik dit ooit gekund.
Het jaar in Beijing was geweldig. Na 5 maanden vloog ik terug naar Nederland om de mogelijkheden te bekijken daar een bachelor te doen. Ik was er toen zeker van dat ik in Leiden Sinologie wilde gaan studeren. Na een paar dagen echter begon ik al te twijfelen. Ik miste China; het eten, zo goedkoop en zoveel meer mijn smaak dan het Nederlandse eten. Ik miste de mensen. Ja, het was een strijd met de taal, maar de mensen waren zo vriendelijk en open. Ik miste zelfs het gorgelen en spugen, de stank van afval rondom de prullenbaken. De keuze was dan ook snel gemaakt. Ik wilde in China blijven.
Een bachelor in het buitenland willen doen is één, een kwalitatieve bachelor in het buitenland vinden is twee. Ik wilde Sinologie niet in China studeren omdat ik verwachtte dat de censuur in de weg zou zitten van mijn leermogelijkheden. Ik wilde zijn minst toegang hebben tot alle mogelijke informatie. Mijn keuze viel op Hong Kong. Geen censuur en toch vlakbij China.
Hong Kong biedt zoveel mogelijkheden. Ik kan 85 procent van mijn vakken zelf kiezen, zolang ze maar met China te maken hebben. En als een vak je niet bevalt omdat het te saai is, niet is wat je ervan verwachtte of te zwaar is, kun je het in de eerste twee weken altijd nog laten vallen. Het beste is nog dat wat je in de klas leert, je zelf op straat tegenkomt. Mijn studie is misschien niet perfect voor de taal. Ze spreken hier immers Kantonees en geen Mandarijn maar ik leer de mensen kennen en leer met ze om te gaan.
Mijn vrienden komen van verschillende culturele achtergronden maar mijn beste vriendin is een Hong Kongse. Wekelijkse lachen we ons suf om culture verschillen, om kleine verschillen zoals hoe je de afwas doet tot grote verschillen zoals hoe je met gevoelens omgaat. Hong Kong heeft me veel vrienden voor het leven gegeven.
Nu drie jaar later is er geen haar op mijn hoofd die spijt heeft van mijn keuze. Mijn leven is nu hier, in Hong Kong. Nog een jaar te gaan en dan heb ik mijn bachelor, maar ik weet het al; ik wil hier blijven. Er is niets meer dat me naar Nederland trekt, behalve mijn familie die ik regelmatig mis. En natuurlijk mis ik Nederland ook, maar een paar relaxte weken daar en ik ben weer klaar om terug te gaan naar mijn andere thuis
Annemarelle van Schayik is bezig met het afronden van haar bachelor Chinese Studies/Sinologie in Hong Kong.
