Peter doet een Master of Science in Technische Natuurkunde in Parijs
Schrijf een tekst van ongeveer tweehonderd woorden met als onderwerp partir à laventure. Zo luidde de eerste e-mail die ik ongeveer een jaar geleden van mijn docente Frans kreeg. Ik schreef iets over vakanties, haast bij gebrek aan beter. Het echte op avontuur gaan was namelijk nog maar net begonnen. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en biedt NEWS mij een herkansing. In het Nederlands nog wel. Alhoewel ik met het Frans inmiddels aanzienlijk minder moeite zou hebben. Minder moeite dan een jaar geleden, welteverstaan.
Als je in Parijs gaat studeren en Frans is niet je moerstaal, dan krijg je waarschijnlijk de mogelijkheid om voor een paar credits per semester het vak Frans te volgen. En die kans grijp je aan want Fransen hangen aan hun taal. Colleges, huishoudelijke mededelingen, tentamens, readers: Frans, Frans, Frans, Frans.
Op het eerste gezicht misschien afschrikwekkend, maar het went gauw. En van een kleine uitdaging is nog nooit iemand minder geworden. Dat was overigens ook mijn gedachte toen ik een aantal jaren geleden het plan opvatte om mijn tweejarige master Technische Natuurkunde niet in Groningen, maar in Parijs te gaan doen: een leuke uitdaging. Voor de rest was het een enigszins impulsieve keuze: Naar het buitenland? Waarom niet. Ver weg? Neuh, niet tè. Duits? Nein. Engels? No challenge. Parijs? Mooie stad!
Eenmaal het besluit genomen, was het daadwerkelijk gaan slechts een kwestie van een beetje doorzetten. Ik maakte mijn bachelor af in Groningen, verifieerde dat de IB-Groep studiefinanciering zou betalen als ik me inschreef bij de Parijse universiteit van mijn keuze, schreef me in en ging.
Andere problemen waren er wel, maar zijn futiliteiten als je bedenkt wat je er voor terugkrijgt. Dus als ik weer eens opliep tegen de Franse bureaucratie, als ik onbegrijpelijke boetes kreeg van mijn Franse bank, als ik na veel kastjes en muren nog steeds niet wist of ik qua zorgverzekering goed zat, als ik een tentamen miste door de taalbarrière of als ik weer eens een maand geen huursubsidie kreeg, dan keek ik gewoon even uit het raam en genoot van Parijs; het avontuur. En al die ellende, ach, dat maakt het avontuur eigenlijk alleen maar een beetje groter.