Enige tijd terug werd ik gevraagd om tijdens de NEWS-dag op het Ministerie van Onderwijs aan middelbare scholieren iets te vertellen over het volgen van een volledige bachelor in het buitenland. Soms heb je wel zoÂ’n gelegenheid nodig om eens stil te staan bij je ervaringen.
Na de middelbare school in Amsterdam ben ik meteen aan de andere kant van de wereld gaan studeren en sindsdien lijkt de tijd voorbij te zijn gevlogen. De Canadese ervaring begon eigenlijk al aan de gate op Schiphol. De overstappende reizigers vanuit alle hoeken van de wereld maken de vlucht Amsterdam – Toronto zo multicultureel als het maar kan. Daar zit ik dan tussen de tulbanden, grijze pakken en keppeltjes in mijn University of Toronto trui.
Hoewel je in Toronto Engels, Frans, Chinees, Arabisch en Indisch hoort, heeft toch bijna iedereen een Canadees paspoort. Toronto is uiteraard niet representatief voor de rest van Canada. Sommigen noemen het een klein New York. Bijna net zo multicultureel, maar schoner en rustiger. En nog een beetje kouder in de winter. Min twintig moet je wel tegen kunnen. Het begint in november met sneeuwen en soms houdt het daar pas eind maart mee op.
Misschien nog wel meer dan in de VS, wordt de mengelmoes van mensen in Toronto bijeengehouden door streng gehandhaafde, vaak betuttelende regels. Zo was ik erg verbaasd toen ik erachter kwam dat de minimumleeftijd om een café binnen te mogen 19 is. En alcohol is alleen verkrijgbaar bij de Liquor Control Board of Ontario, de door de Provincie gereguleerde slijterij.
Elke zomer- en kerstvakantie reis ik terug naar Nederland. De zomervakantie duurt hier vier maanden, dus genoeg tijd om weer aan thuis gewend te raken. Als ik dan terug in Toronto ben vind ik het altijd weer gek dat ik op straat bekenden tegenkom en dat ik me ook dáár, tien uur vliegen van Amsterdam, gewoon thuis ben gaan voelen.
Eigenlijk woon ik dan ook op twee continenten tegelijk. En het vreemde is dat ik dat heel gewoon vind. Misschien is dat wel de meest bijzondere ervaring. Ik leid immers twee totaal verschillende levens. Het verschil tussen het leven in Canada en in Nederland is namelijk veel groter dan je zou verwachten. Voor een deel komt dat natuurlijk doordat ik in Canada studeer en in Amsterdam feest of vakantie vier. Maar het komt ook doordat je twee afzonderlijke vriendengroepen opbouwt. Dat kan best overigens. Eigenlijk is het juist één van de meerwaarden van een buitenlandervaring. Je leert zo veel meer mensen kennen dan wanneer je in Nederland blijft.
Het is overigens niet allemaal rozengeur en maneschijn. Je moet af en toe flink wat bureaucratische hobbels overwinnen. Na de afgelopen kerstvakantie moest ik bijvoorbeeld mijn study permit verlengen. Dat kan alleen bij de Canadese ambassade, maar gek genoeg niet bij die in Den Haag. Dus ontdekte ik op het laatste moment dat ik hiervoor naar Berlijn moest. Nou ben ik altijd wel te charmeren voor een dagje Berlijn, maar het had niet veel gescheeld of ik had niet terug naar Canada gemogen. Maar ach, ik heb in ieder geval geen saai leven…