Column september – Ich bin eine Berlinerin

Gepubliceerd op 17-10-2010 at 20:14

Op 1 september opende Alexander Rinnooy Kan het academisch jaar voor studenten in het buitenland. Hoewel de eerste stappen naar een Europese hoger onderwijsruimte al in 1999 werden gezet, is er van eenheid nog geen sprake: mijn semester begint pas mid-oktober. Hier in Berlijn zijn studenten of nog bezig met essays voor het vorige semester of zijn gewoon vakantie aan het vieren.

Ik doe een master Contemporary European Studies van drie verschillende Europese universiteiten, waarbij ik elk semester in een andere stad studeer (Euromasters). Op 13 oktober begint mijn tweede jaar in Berlijn aan de Humboldt Universität. Het is lastig om de logica te zien, maar in Duitsland loopt het eerste semester van mid-oktober tot maart, en het tweede van april tot en met juli. De maanden daar tussenin zijn om Hausarbeiten te schrijven. Geen zomervakantie dus in Duitsland, maar slechts een paar weken vrij in september en oktober.

Het eerste jaar van mijn master heb ik deels in Engeland (Bath) en deels in Frankrijk (Parijs) gedaan. Bath was rustig en erg schoon. Het is na Londen de meest bezochte stad in Engeland vanwege de Romeinse baden en de goed bewaarde historische gebouwen. Het is klein en veilig. Je kwam altijd wel een bekende tegen als je in het centrum liep en een bijeenkomst met Nick Clegg was vrij toegankelijk. Veel studenten wonen op campus en er hangt een gemoedelijke sfeer. Lectures en seminars worden afgewisseld en de professoren zijn voor iedereen persoonlijk te spreken tijdens hun wekelijkse office hours. Bath staat bekend als sportuniversiteit en heeft dus mooie, grote sportfaciliteiten en kent tientallen verschillende (sport)clubs.

In Parijs werden clichés over bureaucratie en de afstandelijkheid van les Parisiens eigenlijk vooral bevestigd. Als je niet uitkeek struikelde je in de rijkste arrondissements over de zwervers. Daartegenover stonden alle mooie architectuur, de gratis musea, het leven in een wereldstad en natuurlijk het studeren aan een van de meest bekende universiteiten van Frankrijk (Institut d’Etudes Politiques de Paris). Om aan het IEP of ‘Sciences Po Paris’ te studeren moeten de Franse studenten een concours doen, een zware toelatingstest waarna de besten (mits ze het kunnen betalen of een beurs krijgen) aan Sciences Po mogen beginnen. Het onderwijs was erg kleinschalig en studenten waren gemotiveerd, maar eerlijk gezegd heb ik niet erg hard hoeven werken. Terwijl bachelorstudenten tot wel dertig uur per week college hebben, hadden wij er maar acht. Naast een wekelijkse fiche de lecture (samenvatting en reflectie op een artikel) moesten we vier essays schrijven en één presentatie geven. Dat was wel wat werk, maar er blijf meer dan genoeg tijd over om la vie française te ontdekken.

Berlijn is weer een geheel nieuwe ervaring. Ik woon in het zuid-oosten van de Duitse hoofdstad, in Kreuzberg. Kreuzberg is de oude arbeiderswijk die later bekend werd als immigrantenbuurt. Tegenwoordig wonen er veel studenten en is het een van de populairste uitgaansplekken. Als je langs de Spree loopt kom je al snel bij de door Rem Koolhaas ontworpen Nederlandse ambassade, het Berliner Museumsinsel en natuurlijk Unter den Linden met aan het einde de Brandenburger Tor en de Tiergarten. De bouw van de stad, de musea, de gebouwen, alles ademt geschiedenis. In Berlijn is veel ‘dubbel’. Omdat de meeste gebouwen in Oost-Berlijn waren, zoals de opera en nationale bibliotheek, heeft West-Berlijn een eigen opera en bibliotheek gebouwd. Berlijn heeft dan wel 3,5 miljoen inwoners, het is geen stad waar je je verloren voelt. Het is een prettige stad, de mensen zijn vriendelijk en de taal is voor ons Nederlanders zeer toegankelijk. Ich bin schon eine Berlinerin.

Voor de derde keer binnen een jaar ontdek ik een nieuwe stad, leef ik in een nieuwe taal en leer ik allerlei interessante mensen kennen. Ik bestudeer Europa niet alleen, ik beleef het ook! Het lijkt wel mijn derde Erasmus op rij en ik krijg er nog een diploma voor ook. Een betere studietijd kan ik me niet voorstellen!

Dorrit studeert Contemporary European Studies in Bath, Parijs en Berlijn